Verder onderzoek

Zaterdag 8.05am

Ik vertrok zaterdagochtend met haast toen mijn dochter me haastig nog een kus gaf en me succes wenste. Waarom heb ik toch zo'n druk leven dacht ik toen ik in mijn auto stapte. Safia was al druk bezig met het onderzoek van de auto van Michiels. Ze keek onderzoekend naar een haar en wenkte mij toen ik er bij kwam staan. Ze was een aanwinst voor cel 5, altijd oplettend. Ik liep door naar mijn kantoor en Vercammen  kwam bij me binnen en zei: ' Vandaag gaan Ferremans en ik het appartement van Michiels doorzoeken gaat u mee?' 'Nee,' zei ik,' ik moet hier nog wat andere zaken doen.' Toen Vercammen en Ferremans aankwamen bij het appartement was het politielint doorgeknipt, bijna onopvallend een gewone politieagent zou het niet gezien hebben. Ferremans nam zijn pistool in de aanslag en zei tegen Vercammen dat hij naar beneden moest gaan en kijken ofdat er iemand uit het appartement kwam. Ferremans deed rustig de deur open en hij zag nog net iemand uit het raam klimmen. Vercammen zag dat er iemand van de brandtrap kwam afgelopen en hoorde Ferremans schreeuwen door het raam. Hij ging er achteraan maar ging  voorzichtiger lopen toen de dader achter een hoek gegaan was. Voorzichtig met zijn geweer stevig in de hand geklemd keek hij achter de hoek. Toen werd alles zwart.

Zaterdag 9.25pm

In het ziekenhuis kwam een ambulance toe met een meisje van een jaar of negen, gevonden op de autosnelweg helemaal verkleund van de kou en ondervoed. Ze moest door de hel gegaan zijn en terug dacht Magda. Ze begon te spartelen op de brancard en ze kreeg schuim rond haar mondhoeken. ' Shock ze gaat in shock!', riep verpleegster Magda. Alles stond al klaar om haar te operen.

Zaterdag 10.45pm

Magda werd rustiger omdat het meisje uit levensgevaar was, ze vroeg aan de dokter:' Hebt u de politie al gebeld?' De dokter antwoordde nerveus: ' Ja ik heb ze al gebeld, hier is hun nummer voor als ze begint te praten. Nu moet ik echt weg!' Magda begon rustig over het hoofdje te wrijven van het kind, ze sliep.